sentence

sentence
Sentence de juge, Iudicium.
Une sentence et jugement de laquelle le peuple a esté mal content, Iudicium inuidiosum.
Bailler sentence, Pronuntiare.
Donner quelque sentence ou appoinctement contre aucun, Decernere aliquid contra rem alicuius.
On a donné sentence à mon profit, Secundum me iudicatum est, vel pronuntiatum.
Sentence donnée, Lex et pronuntiatio.
Sentences données à plaisir, Libidinosae sententiae.
Que la sentence ne vaille rien, Ne iudicatum sit.
Prononcer sentence, Pronuntiare iudicium.
Mettre une sentence ou arrest à neant, Iudicia, siue rem iudicatam rescindere.
Sentence et opinion d'aucun, Sensus, Sententia, Opinio, Iudicium.
Dire sa sentence, Dicere, vel Dare sententiam.
Rejeter la sentence et opinion d'aucun, Aspernari sententiam alicuius.
Sentence rejetée, Explosa sententia.
Sentences d'une oraison, Sententiae.
Esteindre la vigueur des sentences d'une oraison, Delumbare sententias.
Sentences qui n'ont nulle vertu à esmouvoir les auditeurs, Otiosae sententiae.
Sentence d'aucun qui n'est pas parfaite, et laisse beaucoup de choses qu'on devoit dire, Curta sententia.
Sentences courtes et brieves, Concisae sententiae.
Sentence obscure et difficile à deviner, AEnigma.
Une sentence tres-honorable, Ornatissima sententia.
L'autre sentence a esté receuë, Tenuit sententia altera.
Sentences vehementes et hardies, Sententiae vibrantes.
Sentence de commissaire subrogué au lieu d'un autre, Subrecuperatorium iudicium. Bud.
Comprins à la sentence, Ascriptus sententiae. B.
Sentence confermée par arrest, Sententia aresto geminata. B.
Obscurement coucher une sentence ou jugement, Formas rerum iudicatarum ambigue et perplexe concipere. B.
N'attendre pas que l'on demande l'execution d'une sentence, ou jugement, Rem iudicatam exigere, non sustinere. B.
Sentence diffinitive, Sententia litis decretoria. B.
Une sentence donnée du consentement des parties, Sententia consensu partium conflata. B.
Une sentence donnée par collusion, Sententia conflata coitione. Budaeus.
Sentence donnée par defaux et contumaces, Sententia eremodicialis. Budaeus.
Sentence donnée par defaux ou forclusions, Lis per detrectationem iudicata, et ex eremodicio, Sententia eremodicialis B.
Executer une sentence, ou jugement, Exequi rem iudicatam. B.
Gaigner un heritage par sentence, ou jugement, Vincere iudicio fundum, et auferre. B.
Une sentence interlocutoire, Decretum iudicis interpositum, Interlocutio decretoria, Sententia disceptationis interposita. Budaeus.
Sentence interlocutoire, par laquelle est dit que les advertissemens des parties leur seront communiquez pour y respondre, Decretum mutuae commentariorum editionis. B.
Par la lecture de la sentence il appert assez du mal jugé, Ex sententiae recitatione, a qua prouocatum est, de iniurio iudicio iniquoque satis liquere potest. B.
Mettre une sentence au neant, Sententiam circumscribere, inducere, antiquare, delere. B.
Mettre une sentence donnée par defaut, au neant, et recevoir le condamné à faire ce qu'il avoit à faire au paravant, Instaurare litis ordinem cursumque eremodiciali sententia iudicatae, Eremodicialem sententiam inducere, vel circumscribere venia codicillari, et causae ab integro defendendae litigatorem restituere. Budaeus.
La sentence mise au neant, Iudicatum, Infectum factum. B.
Vous ne sçauriez monstrer sentence, ne jugement de cela, Auctorem cedo vnum huius sententiae, Vnum profer exemplum. B.
Volontairement obeïr à la sentence, Iudicatum vltro facere. B.
Obtenir sentence à la barre, Ad recuperatorem repagularium damnare aliquem. B.
Une sentence qui fait la planche en semblable cas, Sententia futura praeiudicio in posterum. B.
Une sentence qui porte plus grande consequence qu'il ne semble, Sententia ad maiora pertinens. B.
Sentence, ou jugement portant condemnation du principal, ensemble des fruits et despens, Condemnatio late patens. Bud.
Une sentence ou jugement prejudicial, Praeiudicium. B.
Prononcer une sentence par escrit, ou dire son opinion par escrit, Sententiam de scripto pronuntiare. B.
Avoir sentence à son profit, Sententiam auferre. B.
Il se faut tenir ou arrester à une sentence, si elle est passée en force de chose jugée, Standum iudicis sententia, pro re iudicata semel habita. Bud.
Sentences tortionnaires et desraisonnables, Sententiae iniquae et iniuriae. Bud.
Il n'y a homme sçavant en droit, ne en practique, qui trouve cette sentence bonne, Sententiae huius ratio nemini iurisperito, et vsus forensis callenti probari potest. B.

Thresor de la langue françoyse. .

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • sentence — sen·tence 1 / sent əns, ənz/ n [Old French, opinion, judicial sentence, from Latin sententia, ultimately from sentire to feel, think, express an opinion] 1: a judgment formally pronouncing the punishment to be inflicted on one convicted of a… …   Law dictionary

  • sentence — [ sɑ̃tɑ̃s ] n. f. • 1190; lat. sententia, de sentire « juger » 1 ♦ Décision rendue par un juge ou un arbitre. Prononcer, rendre, exécuter une sentence. ⇒ arrêt, décret, jugement, verdict. « sous le coup d un arrêt de mort, entre la sentence et l… …   Encyclopédie Universelle

  • sentence — Sentence. s. f. Dit memorable, Apophtegme, maxime qui renferme un grand sens, une belle moralité. Les Proverbes de Salomon sont autant de Sentences admirables. un discours plein de Sentences. le Style de Seneque est rempli de Sentences. une des… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Sentence — Sen tence, n. [F., from L. sententia, for sentientia, from sentire to discern by the senses and the mind, to feel, to think. See {Sense}, n., and cf. {Sentiensi}.] 1. Sense; meaning; significance. [Obs.] [1913 Webster] Tales of best sentence and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sentence — • In canon law, the decision of the court upon any issue brought before it Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Sentence     Sentence      …   Catholic encyclopedia

  • sentence — 1. Many users of this book will have been taught that a sentence is a group of words that makes complete sense, contains a main verb, and when written begins with a capital letter and ends with a full stop (or a question mark if it is a question… …   Modern English usage

  • Sentence — or sentencing may refer to:* Sentence (linguistics), a grammatical unit of language * Sentence (mathematical logic), a formula with no free variables * Sentence (music), the smallest period in a musical composition * Sentence (law), the final act …   Wikipedia

  • sentence — vb Sentence, condemn, damn, doom, proscribe can all mean to decree the fate or punishment of a person or sometimes a thing that has been adjudged guilty, unworthy, or unfit. Sentence is used in reference to the determination and pronouncement of… …   New Dictionary of Synonyms

  • sentence — [sent′ ns] n. [OFr < L sententia, way of thinking, opinion, sentiment, prob. for sentientia < sentiens, prp. of sentire, to feel, SENSE] 1. a) a decision or judgment, as of a court; esp., the determination by a court of the punishment of a… …   English World dictionary

  • Sentence — Sen tence, v. t. [imp. & p. p. {Sentenced}; p. pr. & vb. n. {Sentencing}.] 1. To pass or pronounce judgment upon; to doom; to condemn to punishment; to prescribe the punishment of. [1913 Webster] Nature herself is sentenced in your doom. Dryden.… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”